Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan Tamil SRJK(T) adalah warisan penjajah British di Malaysia.Kemudahan untuk membelajari bahasa ibunda Tamil atau Cina adalah termaktub dalam ‘kontrak sosial’ yang tercapai antara pemimpin-pemimpin pelbagai kaum dalam mencapai kemerdekaan negara ini.
Sejarah menunjukkan bahawa pada tahun 1957, sejumlah 888 sekolah Tamil wujud di Persekutuan Tanah Melayu apabila negara ini mencapai kemerdekaan daripada belunggu penjajah. Kebanyakan sekolah-sekolah Tamil adalah terletak di ladang-ladang getah kepunyaan syarikat British.Namun, bilangan itu telah berkurangan menjelang tahun 2000. Pada tahun 2008, hanya 523 buah sekolah Tamil sahaja didapati wujud di Malaysia. Pelbagai alasan diberikan oleh pelbagai pihak untuk kekurangan bilangan sekolah Tamil. Pihak kerajaan melaporkan bahawa kekurangan sambutan daripada ibu bapa terhadap sekolah Tamil merupakan faktor utama yang menyebabkan menyusut jumlah sekolah Tamil. Tetapi aktivis dalam masyarakat Tamil pula menafikan alasan tersebut,malah mendakwa bahawa mobiliti dalam masyarakat pekerja ladang akibat dasar pembangunan negara (estate fragmentation ), kemerosotan kualiti pengajaran, kekurangan kemudahan pengajaran dalam sekolah dan kedudukan buruk bangunan sekolah merupakan faktor-faktor utama yang menyebabkan ibu bapa menolak sekolah-sekolah Tamil.
Namun demikian, tidak dapat menafikan bahawa sejak merdeka, kerajaan Barisan Nasional, tidak abaikan tanggungjawabnya dalam menyediakan peluang kepada pelajar-pelajar Tamil untuk membelajari Bahasa Tamil, malah mengekalkan aliran SRJK(T) supaya pelajar-pelajar Tamil dapat mengikuti pendidikannya di peringkat rendah dalam bahasa ibunda.
Di samping itu, kerajaan persekutuan di bawah pentadbiran Barisan Nasional telah memperuntukan berjuta-juta ringgit untuk membina dan membaiki SRJK(T) yang uzur di seluruh Malaysia. Walaupun peruntukan yang disediakan itu didakwa tidak mencukupi, kerajaan terus mengambil berat untuk menyediakan dana bantuan kewangan kepada SRJK(T) setiap kali Rancangan Malaysia Lima Tahun disediakan . Bantuan kewangan kerajaan disalurkan dalam dua bentuk iaitu bantuan Modal dan bantuan penuh kepada SRJK(T).
Sehubungan ini, baru-baru ini Timbalan Perdana Menteri, YAB Dato’ Seri Mohd Najib Tun Razak selaku menteri kewangan, telah meluluskan peruntukan sebanyak RM 50 juta untuk membina,membaiki dan mempertingkatkan bangunan-bangunan SRJK(T) yang uzur di seluruh Malaysia .
Sementara itu, menurut laporan media , kerajaan –kerajaan negeri di bawah pentadbiran Pakatan Rakyat juga telah meluluskan peruntukan yang agak besar untuk tujuan yang sama di negeri masing-masing.
Sebagai contoh, media melaporkan bahawa kerajaan negeri Pulau Pinang telah meluluskan 1.5 juta untuk SRJK(T) daripada RM 8.5 juta yang diperuntukan untuk sekolah-sekolah rendah di negeri Pulau Pinang. Negeri Pulau Pinang mempunyai 28 buah SRJK(T).Manakala, kerajaan negeri Selangor pula telah meluluskan RM 4 juta untuk 97 buah SRJK(T) di negeri Selangor.
Kaum India menyambut baik initiatif kerajaan persekutuan dan negeri-negeri yang berkenaan.Namun, apa yang menjadi kerumitan dan sungutan dikalangan ibu bapa pelajar-pelajar SRJK(T) adalah bahawa peruntukan yang diluluskan oleh kerajaan persekutuan tersebut tidak disalurkan kepada sekolah-sekolah yang sangat memerlukan bantuan kewangan. Malah, terdapat gurubesar dan pentadbiran SRJK(T) di negeri-negeri di bawah pentadbiran kerajaan Pakatan Rakyat yang tidak berusaha ,malah menolak bantuan kewangan yang disediakan oleh kerajan negeri-negeri dibawah Pakatan Rakyat.
Sikap guru besar dan pentadbiran SRJK(T) sedemikian di negeri-negeri yang diperintah oleh Pakatan Rakyat amat dikutuk oleh ibu bapa pelajar-pelajar Tamil, malah menimbulkan kemarahan di kalangan kaum India terhadap pemerintah.Malah , terdapat ahli-ahli politik parti pembangkang mendakwa bahawa kerajaan Barisan Nasional menghalang gurubesar sekolah Tamil menerima bantuan daripada kerajaan negeri Pakatan Rakyat. Dakwaan tersebut menimbulkan persepsi bahawa Barisan Nasional lebih mementingkan kepentingan politik daripada kepentingan pendidikan pelajar-pelajar Tamil. Persepsi sedemikian mampu mengurangkan populariti BN di negeri-negeri tersebut dalam jangka masa panjang. Apakah dakwaan tersebut itu benar?
Sungguhpun peruntukan yang disediakan untuk SRJK(T) oleh kerajaan , samaada kerajaan persekutuan ataupun kerajaan negeri, adalah wang rakyat yang dikutip daripada hasil cukai pendapat rakyat.Wang tersebut adalah wang rakyat dan rakyat yang memerlukan bantuan harus dibenarkan menikmati bantuan tersebut. Perbezaan kefahaman politik antara parti-parti politik yang bertanding untuk berkuasa memerintah tidak harus menjadi batu halang kepada pelajar-pelajar Tamil yang amat memerlukan bantuan dan sokongan.
Masyarakat Tamil sering didakwa tertinggal dalam arus pembangunan negara,malah tidak disediakan sebarang dasar ekonomi bersifat ‘affirmatif’ atau khas untuk meningkatkan taraf dan kualiti hidup mereka.Dengan itu, kerajaan persekutan dan negeri di bawah Pakatan Rakyat perlu mememikir hal ini dan bersikap lebih mementingkan pendidikan pelajar-pelajar SRJK(T) kerana pendidikan merupakan satu-satunya aset utama bagi pelajar-pelajar Tamil dalam proses meningkatkan martabat mereka dalam masyarakat ,malah selaras dengan dasar peningkatan human capital yang diajukan oleh YAB Dato’ Seri Abdullah Haji Ahmad Badawi, Perdana Menteri.
Sekiranya kerajaan persekutuan dan negeri tidak bertambil hadapan untuk mengatasi kebuntuan dalam menyampaikan bantuan kewangan yang diperuntukkan itu kepada SRJK(T) tanpa berlengah-lengah seperti di harapkan oleh ibubapa, media melaporkan bahawa ibu bapa pelajar-pelajar Tamil tidak akan berdiam diri seperti zaman dahulu,malah akan melancarkan protes secara besar-besaran terhadap pentadbiran SRJK( T) yang menolak bantuan kewangan daripada kerajaan negeri dibawah pentadbiran Pakatan Rakyat. Tindakan tersebut mampu menguriskan hati sebahagian besar kaum India di Malaysia.
Justeru itu, adalah diharapkan bahawa kerajaan persekutuan dibawah pimpinan Barisan Nasional bijak mencari jalan untuk menyelesai dilema SRJK(T) tersebut dengan segera supaya dapat mengurangkan perasaan kemarahan yang terpendam dikalangan masyarakat Tamil terhadap kerajaan BN di masa-masa akan datang.
Wednesday, November 26, 2008
Friday, November 21, 2008
PELBAGAI KAUM MENYAMBUT BAIK TITAH UCAPAN DR NAZRIN SHAH
Rakyat yang terdiri daripada berbilang kaum di Malaysia amat menyokong dan menyambut baik titah ucapan Raja Muda Perak Raja Dr Nazrin Shah baru-baru ini bahawa masyarakat imigiran di sesebuah negara perlu menghormati dan menerima tradisi, sejarah serta sistem kerajaan yang wujud di negara yang menerima mereka.
Titah baginda juga merupakan lanjutan kepada kenyataan khas Majlis Raja-Raja Melayu baru-baru ini berhubung hak keistimewaan, kedudukan, kemuliaan dan kebesaran Raja-Raja Melayu, agama Islam, Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan, kedudukan istimewa orang Melayu dan kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut Perlembagaan Persekutuan.
Apa yang kita memahami dan mempelajari daripada titah baginda Raja Dr Nazrin Shah , Raja Muda Perak, adalah bahawa kaum imigiran yang menjadi warga negara Malaysia harus menghormati dan mematuhi sistem kerajaan negara ini yang berteraskan sistem demokrasi berparlimen dan Raja berperlembagaan, iaitu satu sistem kerajaan yang di warisi dari sistem kerajaan Melayu sabelum merdeka.
Sehubungan ini, dalam konteks Malaysia, rakyat Malaysia harus menyedari bahawa sistem kerajaan yang diterima pakai pada masa sekarang adalah satu sistem kerajaan yang dibentuk mencerminkan semangat ‘kontrak sosial’ yang di persetujui antara masyarakat pribumi dan masyarakat imigiran.
Sehubungan ini tidak harus timbul isu atau dakwaan bahawa masyarakat imigiran yang menjadi warga negara Malaysia kurang setia atau menyoal kesahihan atau validiti kontrak sosial yang mengikat semua kaum di negara ini.
Sebahagian besar kaum bukan Melayu berpendapat bahawa isu kontrak sosial bukan dibangkitkan oleh orang biasa atau samaritan,malah kerap kali dibangkitkan oleh ahli-ahli politik yang pemikiran sempit dan perkauman dalam masyarakat majmuk.
Malah, masih terdapat segelintir ahli-ahli politik dan NGO yang masih membangkitkan isu kontrak sosial dalam meraihkan sokongan daripada kaum dan pengikut masing--masing .
Justeru itu, adalah dicadangkan ahli-ahli politik dan pemimpin-pemimpin NGO yang tidak bertanggungjawab ,malah lebih mementingkan jawatan daripada kepentingan negara harus mengupaskan kontrak sosial di Malaysia daripada perspektif semua kaum . Pemimpin dan rakyat dikalangan semua kaum,kaum pribumi dan warga negara harus digalakkan mengelakkan sikap mementingkan kepentingan kaum sendiri dan menghiraukan kepentingan sah kaum lain atau bigotry.
Sementara itu, rakyat juga harus berwaspada terhadap pemimpin-pemimpin politik yang menghujah dan berdebat kontrak sosial semata-mata untuk membangkitkan sentimen perkauman dalam mencapai agenda politik dan tersendiri masing-masing.Rakyat harus bersedia memisahkan ,malah menarikbalik sokongan yang diberikan kepada ahli-ahli politik yang mengajukan sentimen perkauman yang mampu menghancurkan semangat kontrak sosial di negara ini.
Justeru itu, tidaklah keterlaluan sekiranya kita menyimpulkan bahawa titah ucapan Dr.Raja Nazrin Shah telah membuka minda rakyat Malaysia dalam memperkasa kontrak sosial yang masih mampu menjamin kestabilan, kesejahteraan dan keamanan rakyat Malaysia.
Titah baginda juga merupakan lanjutan kepada kenyataan khas Majlis Raja-Raja Melayu baru-baru ini berhubung hak keistimewaan, kedudukan, kemuliaan dan kebesaran Raja-Raja Melayu, agama Islam, Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan, kedudukan istimewa orang Melayu dan kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut Perlembagaan Persekutuan.
Apa yang kita memahami dan mempelajari daripada titah baginda Raja Dr Nazrin Shah , Raja Muda Perak, adalah bahawa kaum imigiran yang menjadi warga negara Malaysia harus menghormati dan mematuhi sistem kerajaan negara ini yang berteraskan sistem demokrasi berparlimen dan Raja berperlembagaan, iaitu satu sistem kerajaan yang di warisi dari sistem kerajaan Melayu sabelum merdeka.
Sehubungan ini, dalam konteks Malaysia, rakyat Malaysia harus menyedari bahawa sistem kerajaan yang diterima pakai pada masa sekarang adalah satu sistem kerajaan yang dibentuk mencerminkan semangat ‘kontrak sosial’ yang di persetujui antara masyarakat pribumi dan masyarakat imigiran.
Sehubungan ini tidak harus timbul isu atau dakwaan bahawa masyarakat imigiran yang menjadi warga negara Malaysia kurang setia atau menyoal kesahihan atau validiti kontrak sosial yang mengikat semua kaum di negara ini.
Sebahagian besar kaum bukan Melayu berpendapat bahawa isu kontrak sosial bukan dibangkitkan oleh orang biasa atau samaritan,malah kerap kali dibangkitkan oleh ahli-ahli politik yang pemikiran sempit dan perkauman dalam masyarakat majmuk.
Malah, masih terdapat segelintir ahli-ahli politik dan NGO yang masih membangkitkan isu kontrak sosial dalam meraihkan sokongan daripada kaum dan pengikut masing--masing .
Justeru itu, adalah dicadangkan ahli-ahli politik dan pemimpin-pemimpin NGO yang tidak bertanggungjawab ,malah lebih mementingkan jawatan daripada kepentingan negara harus mengupaskan kontrak sosial di Malaysia daripada perspektif semua kaum . Pemimpin dan rakyat dikalangan semua kaum,kaum pribumi dan warga negara harus digalakkan mengelakkan sikap mementingkan kepentingan kaum sendiri dan menghiraukan kepentingan sah kaum lain atau bigotry.
Sementara itu, rakyat juga harus berwaspada terhadap pemimpin-pemimpin politik yang menghujah dan berdebat kontrak sosial semata-mata untuk membangkitkan sentimen perkauman dalam mencapai agenda politik dan tersendiri masing-masing.Rakyat harus bersedia memisahkan ,malah menarikbalik sokongan yang diberikan kepada ahli-ahli politik yang mengajukan sentimen perkauman yang mampu menghancurkan semangat kontrak sosial di negara ini.
Justeru itu, tidaklah keterlaluan sekiranya kita menyimpulkan bahawa titah ucapan Dr.Raja Nazrin Shah telah membuka minda rakyat Malaysia dalam memperkasa kontrak sosial yang masih mampu menjamin kestabilan, kesejahteraan dan keamanan rakyat Malaysia.
Wednesday, November 19, 2008
KEIKHLASAN MENTERI PENERANGAN MENJADI TAULADAN
Baru-baru ini akhbar Tamil melaporkan bahawa menteri penerangan, Dato’ Ahmad Shabery Cheek, telah berdailog dengan beberapa kumpulan yang mewakili artis-artis, penerbit dan pengeluar filem dan drama tempatan Tamil di pejabatnya,Angkasapuri.Tujuan dialog tersebut itu adalah untuk mendengar dan membincang mengenai masalah dan ketidakpuasaan yang dihadapi oleh kumpulan tersebut sejak kebelakangan ini.
Dalam perbincangan tersebut , Dato’ Ahmad Shabery Cheek difahamkan memberi perhatian yang serius dan kesungguhan dalam mengenalpasti dan menyelesai masalah utama yang dihadapi oleh pengeluar filem dan drama Tamil . Antara masalah utama yang dikenalpasti adalah kumpulan tersebut menghadapi masalah dalam mendapat slot atau ‘air time’ bagi filem dan drama Tamil yang disediakan dalam negeri .
Apabila selesainya perbincangan tersebut, menteri penerangan , yang amat memahami punca permasalahannya, tampil hadapan dan membuat pengumuman dengan tabahnya bahawa TV Malaysia akan menambahkan jumlah waktu siaran program Tamil tempatan (Filem / Drama Tempatan) dari satu setengah jam kepada 5 jam seminggu pada masa-masa akan datang.
Pengumuman tersebut sudah tentu akan mengembirakan para pengusaha yang terlibat dalam bidang tersebut ,malah keseluruhan kaum Tamil di Malaysia yang kini telah menjauhkan diri dari RTM.
Dalam pada itu, apakah dasar yang ditetapkan oleh Dato’ Menteri Penerangan itu disedari dan di fahami oleh para pegawai atasan kementerian penerangan , yang kerapkali di dakwa sebagai ‘little napoleons’ ? Apakah pegawai-pegawai atasan yang bertanggungjawab dalam TV Malaysia akan memastikan dasar menteri itu dilaksanakan tanpa meminda atau menundakan waktu mengikut budibicara dan tafsiran tersendiri.
Sehubungan ini, adalah dicadangkan bahawa sudahlah sampai masanya bagi RTM secara amnya dan TV Malaysia secara khususnnya menilai semula program-program Tamil yang disediakan oleh penguasaha tempatan untuk disiarkan dalam saluran TV2 pada dewasa ini . Kebanyakan program tersebut itu didapati berunsur hiburan yang bersifat carbon-copy atau cedukan iaitu program hiburan yang mengandungi adengan artis dan penyanyi tempatan menyanyi lagu-lagu filem Tamil..
Tidaklah keterlaluan sekiranya membuat rumusan bahawa program-program yang disediakan oleh pengusaha tempatan untuk siaran dalam TV2 pada masa sekarang didapati kurang berkesan dalam menjadikan kaum India sebagai satu kaum yang bermaklumat ataupun satu kaum Tamil yang menghayati usaha-usaha pembangunan yang dianjurkan oleh kerajaan demi kepentingan kaum India.Malah,program-program yang bersifat bosan itu menjauhkan kaum Tamil dari mendekati RTM, sekaligus kerajaan.Apa yang menghairankan kita ialah ramai pendengar dan penonton (Minnal dan TV2 ) RTM adalah pada dewasa ini adalah terdiri dari pekerja asing keturunan Tamil yang tidak berkuasa memilih kerajaan dalam pilihanraya umum.
Namun, keikhlasan dan usaha yang diambil oleh Dato’ Ahmad Shabery Cheek untuk mendengar rintihan pengusaha Tamil adalah amat dihargai ,malah akan merintis jalan untuk meraihakan semula sokongan kaum India terhadap kerajaan kerana sokongan politik kaum India terhadap kerajaan dikesan merosot dalam pilihan raya umum ke 12. Apakaha langkah-langkah yang bersifat mesra dan prihatin menteri penerangan itu dijadikan sebagai tauladan oleh lain-lain kementerian dalam usaha meningkatkan sokongan kaum India terhadap kerajaan pada masa-masa akan datang?
Dalam perbincangan tersebut , Dato’ Ahmad Shabery Cheek difahamkan memberi perhatian yang serius dan kesungguhan dalam mengenalpasti dan menyelesai masalah utama yang dihadapi oleh pengeluar filem dan drama Tamil . Antara masalah utama yang dikenalpasti adalah kumpulan tersebut menghadapi masalah dalam mendapat slot atau ‘air time’ bagi filem dan drama Tamil yang disediakan dalam negeri .
Apabila selesainya perbincangan tersebut, menteri penerangan , yang amat memahami punca permasalahannya, tampil hadapan dan membuat pengumuman dengan tabahnya bahawa TV Malaysia akan menambahkan jumlah waktu siaran program Tamil tempatan (Filem / Drama Tempatan) dari satu setengah jam kepada 5 jam seminggu pada masa-masa akan datang.
Pengumuman tersebut sudah tentu akan mengembirakan para pengusaha yang terlibat dalam bidang tersebut ,malah keseluruhan kaum Tamil di Malaysia yang kini telah menjauhkan diri dari RTM.
Dalam pada itu, apakah dasar yang ditetapkan oleh Dato’ Menteri Penerangan itu disedari dan di fahami oleh para pegawai atasan kementerian penerangan , yang kerapkali di dakwa sebagai ‘little napoleons’ ? Apakah pegawai-pegawai atasan yang bertanggungjawab dalam TV Malaysia akan memastikan dasar menteri itu dilaksanakan tanpa meminda atau menundakan waktu mengikut budibicara dan tafsiran tersendiri.
Sehubungan ini, adalah dicadangkan bahawa sudahlah sampai masanya bagi RTM secara amnya dan TV Malaysia secara khususnnya menilai semula program-program Tamil yang disediakan oleh penguasaha tempatan untuk disiarkan dalam saluran TV2 pada dewasa ini . Kebanyakan program tersebut itu didapati berunsur hiburan yang bersifat carbon-copy atau cedukan iaitu program hiburan yang mengandungi adengan artis dan penyanyi tempatan menyanyi lagu-lagu filem Tamil..
Tidaklah keterlaluan sekiranya membuat rumusan bahawa program-program yang disediakan oleh pengusaha tempatan untuk siaran dalam TV2 pada masa sekarang didapati kurang berkesan dalam menjadikan kaum India sebagai satu kaum yang bermaklumat ataupun satu kaum Tamil yang menghayati usaha-usaha pembangunan yang dianjurkan oleh kerajaan demi kepentingan kaum India.Malah,program-program yang bersifat bosan itu menjauhkan kaum Tamil dari mendekati RTM, sekaligus kerajaan.Apa yang menghairankan kita ialah ramai pendengar dan penonton (Minnal dan TV2 ) RTM adalah pada dewasa ini adalah terdiri dari pekerja asing keturunan Tamil yang tidak berkuasa memilih kerajaan dalam pilihanraya umum.
Namun, keikhlasan dan usaha yang diambil oleh Dato’ Ahmad Shabery Cheek untuk mendengar rintihan pengusaha Tamil adalah amat dihargai ,malah akan merintis jalan untuk meraihakan semula sokongan kaum India terhadap kerajaan kerana sokongan politik kaum India terhadap kerajaan dikesan merosot dalam pilihan raya umum ke 12. Apakaha langkah-langkah yang bersifat mesra dan prihatin menteri penerangan itu dijadikan sebagai tauladan oleh lain-lain kementerian dalam usaha meningkatkan sokongan kaum India terhadap kerajaan pada masa-masa akan datang?
Monday, November 10, 2008
Peringatan Majlis Raja- Raja Mengenai Kontrak Sosial Malaysia
Pada mutakhir ini topik ‘Kontrak Sosial’ semakin hangat diperdebatkan di Malaysia,malah, Majlis Raja-Raja Melayu Ke -215 yang bersidang di Istana Maziah,Kuala Trengganu,Trengganu telah mengeluarkan kenyataan akhbar khas pada 17 Oktober 2008 melalui pejabat Penyimpan Mohor Besar Raja-Raja, Tan Sri Engku Ibrahim Engku Ngah, selaras dengan perkara 38 (2) dalam Perlembagaan Persekutuan, mengenai kontrak Sosial Malaysia.
Kenyataan akhbar Majlis Raj-Raja tersebut mengingatkan rakyat agar tidak mempertikaikan ‘kontrak sosial’,malah memahami ,menghormati dan mematuhi serta akur pada segala perjanjian yang di tercapai oleh pelopolor-pelopor kemerdekaan semasa usaha membentuk negara Malaysia .
Saya amat bersetuju dengan kenyataan akhbar tersebut malah berpendapat bahawa rakyat Malaysia,khususnya golongan muda, hendaklah memahami,menghayati dan mengamal serta memelihara kontrak sosial supaya rakyat yang berbilang keturunan,agama,budaya dan fahaman politik dapat hidup secara aman dan damai sebagai satu bangsa Malaysia.
Dalam pada itu apakah golongan muda,lebih-lebih lagi pemimpin muda politik menyedari asal usul atau semangat kontrak sosial yang terikat semua kaum di Malaysia?
Istilah "Kontrak sosial" adalah merujuk kepada satu persefahaman atau perjanjian kerjasama antara individu dalam sesebuah masyarakat untuk hidup bersama secara aman dan damai dengan menghormati hak masing masing.
Dalam konteks Malaysia, kontrak sosial adalah merujuk kepada satu persefahaman, persetujuan dan perjanjian antara pelopor-pelopor kemerdekaan, Raja-Raja Melayu dan Penjajah British mengenai hak dan kepentingan kaum masing-masing dalam membentuk sebuah negara merdeka,demokratik berlandaskan Raja Berperlembagaan.
Ia juga merupakan satu perjanjian kompromi politik antara kaum yang menjadi asas dalam mencapai kemerdekaan negara ini pada tahun 1957. Perkara-perakara yang berkaitan dengan kepentingan kaum masing-masing saperti hak politik, agama, ekonomi, sosial,budaya dan lain-lain kepentingan sah kaum masing-masing telah dirunding dan dibincang hati ke hati antara pemimpin-pemimpin kaum sebelum termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan 1957. Dengan itu, jelas bahawa Perlembagaan Malaysia adalah dianggap sebagai satu dokumen kontrak sosial yang tercapai antara kaum di Malaysia.
Kontrak sosial di Malaysia juga dianggap sebagai satu persetujuan berkongsi kuasa politik antara kaum Melayu dan bukan Melayu dalam rangka demokrasi berparlimen. Perkara-perkara yang telah dipersetujui antara pelbagai kaum dan Raja-Raja Melayu mengenai kaedah pengurusan negara dan hak -hak sesuatu kaum tertentu telah termaktub dalam Perlembagaan Malaysia yang menjadi asas dokumen pemerintahan negara ini.
Antara perkara-perkara penting yang terkandung dalam kontrak sosial didapati berkisar adat dan cara hidup gugusan pulau-pulau Melayu seperti berikut:
• kedudukan Raja-Raja Melayu,
• Islam sebagai Agama Persekutuan dan hak-hak yang sah bagi kaum-kaum bukan
Melayu, termasuklah hak kerakyatan yang merangkumi hak-hak politik, ekonomi,
budaya dan agama.
• Kedudukan istimewa kaum Melayu
• Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan
• Islam sebagai agama resmi Persekutuan
• Peruntukan mengenai Tanah simpanan Melayu
• Ketua kerajaan bagi 9 ‘negeri-negeri Melayu’ adalah terdiri daripada
seorang warga Melayu-Islam
• Warga bukan Islam bebas mengamal agama-agama masing-masing
• Warga bukan Melayu bebas untuk mempelajari bahasa ibunda kaum bukan Melayu-
Cina dan Tamil
Justeru itu, tidaklah timbul soal sama ada kontrak sosial itu masih relevan atau tidak. Kerajaan dan rakyat hendaklah pastikan bahawa semangat kontrak sosial itu menyerlah dalam semua dasar-dasar dan program-program kerajaan supaya rakyat merasa bangga dan menghayati kontrak sosial tersebut, malah menganggap kontrak sosial antara kaum sebagai perisai melindungi hak-hak sah kaum masing-masing di Malayaia.
Rakyat Malaysia tanpa mengira perbezaan kaum dan fahaman politik harus memahami kontrak sosial dalam semangat yang benar supaya kontrak sosial terus memberi kekuatan kepada masyarakat pelbagai kaum untuk terus hidup aman dan damai.
Rakyat tidak wajar mempertikai atau menyoal kontrak sosial kerana ianya adalah perjanjian persefahaman berteraskan tolak ansur antara kaum dalam mencapai kemerdekaan,malah merupakan mercu rukun hidup rakyat Malaysia. Rakyat Malaysia harus berusaha mengambil langkah-langkah untuk memartabatkan ‘Kontrak Sosial’ yang telah membukti menjamin keselamatan, keamanan dan kesejahteraan rakyat Malaysia sejak merdeka.
Perlu diingatkan bahawa sebarang usaha untuk menyoal, mengkritik atau menolak kontrak sosial akan memudaratkan,malah memusnahkan tiang-tiang asas yang membentuk negara ini yang kita semua membentuk sejak merdeka.
Sehubungan ini, peringatan Majlis Raja-Raja kepada rakyat Malaysia mengenai kontrak sosial adalah wajar dan berpatutan pada masa ini supaya kontrak sosial tidak sekali-kali cuba diuji dan dicabar oleh mana-mana pihak.
Apakah ahli-ahli politik yang ingin menggunakan kontrak sosial sebagai modal meraih sokongan politik parti masing-masing menyedari akan bahayanya salah guna istilah kontrak sosial di Malaysia.?
Kenyataan akhbar Majlis Raj-Raja tersebut mengingatkan rakyat agar tidak mempertikaikan ‘kontrak sosial’,malah memahami ,menghormati dan mematuhi serta akur pada segala perjanjian yang di tercapai oleh pelopolor-pelopor kemerdekaan semasa usaha membentuk negara Malaysia .
Saya amat bersetuju dengan kenyataan akhbar tersebut malah berpendapat bahawa rakyat Malaysia,khususnya golongan muda, hendaklah memahami,menghayati dan mengamal serta memelihara kontrak sosial supaya rakyat yang berbilang keturunan,agama,budaya dan fahaman politik dapat hidup secara aman dan damai sebagai satu bangsa Malaysia.
Dalam pada itu apakah golongan muda,lebih-lebih lagi pemimpin muda politik menyedari asal usul atau semangat kontrak sosial yang terikat semua kaum di Malaysia?
Istilah "Kontrak sosial" adalah merujuk kepada satu persefahaman atau perjanjian kerjasama antara individu dalam sesebuah masyarakat untuk hidup bersama secara aman dan damai dengan menghormati hak masing masing.
Dalam konteks Malaysia, kontrak sosial adalah merujuk kepada satu persefahaman, persetujuan dan perjanjian antara pelopor-pelopor kemerdekaan, Raja-Raja Melayu dan Penjajah British mengenai hak dan kepentingan kaum masing-masing dalam membentuk sebuah negara merdeka,demokratik berlandaskan Raja Berperlembagaan.
Ia juga merupakan satu perjanjian kompromi politik antara kaum yang menjadi asas dalam mencapai kemerdekaan negara ini pada tahun 1957. Perkara-perakara yang berkaitan dengan kepentingan kaum masing-masing saperti hak politik, agama, ekonomi, sosial,budaya dan lain-lain kepentingan sah kaum masing-masing telah dirunding dan dibincang hati ke hati antara pemimpin-pemimpin kaum sebelum termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan 1957. Dengan itu, jelas bahawa Perlembagaan Malaysia adalah dianggap sebagai satu dokumen kontrak sosial yang tercapai antara kaum di Malaysia.
Kontrak sosial di Malaysia juga dianggap sebagai satu persetujuan berkongsi kuasa politik antara kaum Melayu dan bukan Melayu dalam rangka demokrasi berparlimen. Perkara-perkara yang telah dipersetujui antara pelbagai kaum dan Raja-Raja Melayu mengenai kaedah pengurusan negara dan hak -hak sesuatu kaum tertentu telah termaktub dalam Perlembagaan Malaysia yang menjadi asas dokumen pemerintahan negara ini.
Antara perkara-perkara penting yang terkandung dalam kontrak sosial didapati berkisar adat dan cara hidup gugusan pulau-pulau Melayu seperti berikut:
• kedudukan Raja-Raja Melayu,
• Islam sebagai Agama Persekutuan dan hak-hak yang sah bagi kaum-kaum bukan
Melayu, termasuklah hak kerakyatan yang merangkumi hak-hak politik, ekonomi,
budaya dan agama.
• Kedudukan istimewa kaum Melayu
• Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan
• Islam sebagai agama resmi Persekutuan
• Peruntukan mengenai Tanah simpanan Melayu
• Ketua kerajaan bagi 9 ‘negeri-negeri Melayu’ adalah terdiri daripada
seorang warga Melayu-Islam
• Warga bukan Islam bebas mengamal agama-agama masing-masing
• Warga bukan Melayu bebas untuk mempelajari bahasa ibunda kaum bukan Melayu-
Cina dan Tamil
Justeru itu, tidaklah timbul soal sama ada kontrak sosial itu masih relevan atau tidak. Kerajaan dan rakyat hendaklah pastikan bahawa semangat kontrak sosial itu menyerlah dalam semua dasar-dasar dan program-program kerajaan supaya rakyat merasa bangga dan menghayati kontrak sosial tersebut, malah menganggap kontrak sosial antara kaum sebagai perisai melindungi hak-hak sah kaum masing-masing di Malayaia.
Rakyat Malaysia tanpa mengira perbezaan kaum dan fahaman politik harus memahami kontrak sosial dalam semangat yang benar supaya kontrak sosial terus memberi kekuatan kepada masyarakat pelbagai kaum untuk terus hidup aman dan damai.
Rakyat tidak wajar mempertikai atau menyoal kontrak sosial kerana ianya adalah perjanjian persefahaman berteraskan tolak ansur antara kaum dalam mencapai kemerdekaan,malah merupakan mercu rukun hidup rakyat Malaysia. Rakyat Malaysia harus berusaha mengambil langkah-langkah untuk memartabatkan ‘Kontrak Sosial’ yang telah membukti menjamin keselamatan, keamanan dan kesejahteraan rakyat Malaysia sejak merdeka.
Perlu diingatkan bahawa sebarang usaha untuk menyoal, mengkritik atau menolak kontrak sosial akan memudaratkan,malah memusnahkan tiang-tiang asas yang membentuk negara ini yang kita semua membentuk sejak merdeka.
Sehubungan ini, peringatan Majlis Raja-Raja kepada rakyat Malaysia mengenai kontrak sosial adalah wajar dan berpatutan pada masa ini supaya kontrak sosial tidak sekali-kali cuba diuji dan dicabar oleh mana-mana pihak.
Apakah ahli-ahli politik yang ingin menggunakan kontrak sosial sebagai modal meraih sokongan politik parti masing-masing menyedari akan bahayanya salah guna istilah kontrak sosial di Malaysia.?
Subscribe to:
Posts (Atom)
